- nəyyir
- ə. 1) nurlu, parlaq, işıqlı; 2) Günəş; 3) Ay. Nəyyiriə’zəm «ən çox işıq saçan» Günəş
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
nəyyir
Look at other dictionaries:
mütəhəyyir — sif. <ər.> Özünü itirmiş, nə edəcəyini bilməyən, heyrətə düşmüş, çaşmış, çaşıb qalmış. Mütəhəyyir adam. // zərf Heyrət içində, çaşmış halda. Şah Abbas mat və mütəhəyyir tamaşa edir. Ü. H.. Gövhərtac özünü köməksiz görüb mat, mütəhəyyir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəğəyyir — sif. və zərf <ər.> Dəyişmiş, başqalaşmış, əsil hal və surətini itirmiş, başqa hala (şəklə) düşmüş. Padşahın qızı (mütəğəyyir): – Söylə, söylə! Ə. H.. Fərhad bilirdi ki, Aslan onun halını mütəğəyyir görüb tez soracaq. C. C.. Mütəğəyyir olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mühəyyir — ə. heyrətləndirən, təəccübləndirən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müsəyyir — ə. hərəkətə gətirən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəğəyyir — ə. w3 1) başqa şəklə düşən, dəyişilən; 2) əsəbləşmiş əsəbi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəhəyyir — ə. heyrətə düşmüş; çaşmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əxyar — ə. «xəyyir» c. 1) t. hami, himayəçi; 2) t. xeyirxah … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mahirlik — is. Mahir olma; məharət, ustalıq. Mahirlik göstərmək. – Mollalardan o yana oturmuş hacılar başmaqların hər tərəfinə mahirlik ilə tutulmuş güləbətini görüb mat və mütəhəyyir qalardılar. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəhəyyiranə — z. <ər. mütəhəyyir və fars. . . . anə> Çaşmış halda, heyrət içində, təəccüblə. Mütəhəyyiranə ətrafa baxmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
